Buyuk bir zevkle atliyor insanlar mezarlarina
Kusursuz bir yuzusun kacinilmazi olarak goruyor cogu.
Oysa belliydi zaten mezarimiz.
Dogar dogmaz hazirlandik bu mezar icin
Mezarin bizim refah kaynagimiz oldugunu sandik.
Sanki herkesi bekliyordu icerde rahat bir hayat.
Kimi vazgecti mezara girmekten
Ve hayir dedi
Ben bu mezar icin yaratilmadim
Baskaldiriyorum buna
Tum varligimla
tum ruhumla
Ben mezara gidene kadar muzik olmali
hem atlamamaliyim oyle hemen
Bir cirpida harcamamaliyim hayatimin tumunu buna.
Eglenmeliyim gercekten tadini cikarmaliyim
Eglendigimi sanmamaliyim
Yasamaliyim
Ruhumunda mezari ayri olmali
O da doymali her seye
Bir zorunluluk hissetmeden
Vazgecmeden
Iki hayat yasamali insan
Her hayat icin bir mezari olmali
Bir mutlu yasam mezari
Bir de zevk almis ruh mezari
Iste o zaman rahatca girebilirim mezara.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder