expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

Translate

16 Ekim 2013 Çarşamba

ruya

Uyanmak istedigim ruyalarim var. Bitmeyen ruyalar gorurken hayatta. Sahipsiz kalmis cocuklarin, olu insanlari yedigi bir bir kaos. Ya da yetismis insanlrin, diger insanlari yedigi normal bir dunya. Bitmeyen ruyalarim var. Dunya da sevginin kalmadigi. Gercek mi diye ayirt edemedigim ruyalarim. Yarim kalmis umutlar var bazen ruyamda, gulmenin olmadigi dunyayla birlikte. Insanlar kalmis tek basina, cocuklar sahipsiz, analar yavrusuz. Uyanmak istiyorum bu ruyalarda. Ama yapamiyorum bunu, gercek mi degil mi diyorum. Insanlar acimasizken bu hayatta. Ne soylesem bir anlami yok.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder